بسم رب الحسین .

_مدتی بعد از آشنایی با شما ،چیزی توجه ام را به خود جلب کرد…؛
“این دومین سالی است که سالگرد شهادت شما مصادف است با ایام محرم “.
چطور می‌شود این نکته را معنا کرد؟!
چرخش ایام و سالها،مصادف شدن با ایام محرم…
یعنی اینقدر روزها و سالها گذشتن و می‌گذرند تا بگوید:
“هرچقدر هم بگذرد باز این چرخش در مسیر #مدار_حسین است”
یعنی:
” اول و آخر این ایام به یک چیز ختم می‌شود؛
راه حسین…هدف حسین… “
?می‌گویید:
“اینکه سالگرد شهادت مان با چرخش ایام ،به محرم حسین می‌رسد، گواه این است که ما با همان نیت در همان مسیرِ هدفِ حسین قدم برداشتیم و پیرو او‌ هستیم”
“این برخوردها اتفاقی نیست،صداقت راه و هدفمان را نشان می‌دهد ،
گویی ایام و زمان دست به دست هم داده و یک چیز را فریاد می‌زنند ،اینکه؛
بر مدار حسین در حرکتیم…
به رهبری حسین
به سمت اهداف حسین …" 

?اگر صدایتان را می‌شنیدم شاید اینطور می‌گفتید :
“در آخر و در یک کلام؛
رفاقت با حسین ، شباهت به او را همراه دارد.اگر او رهبر و امام ماست و ما پیرو او،پس همچون مولایمان به استقبال از مرگ میرویم…
من “عباسعلی ترمیمی” همراه با رفیقم “حسن فرزین مقدم” و دوستان دیگرم، به دیدار آقا و مولایمان حسین نائل آمدیم
و در تاریخ 26شهریور 1363، در منطقه مریوان ،کوه های انجیران، به فرماندهی شهید محمود کاوه ،وارد جنگ با ضد انقلاب ها شدیم و پس از تلاش بسیار توسط این گروه به شهادت رسیدیم.

“دل بسته‌ی عشق بسته‌ی دنیا نیست
زندگی ختم به شهادت نشود زیبا نیست”

_’طوبی لکم’

(برسد به گوش آن هایی که نام شهید را حذف می‌کنند:
آنچه خاموش نمی‌شود یاد شهیدان است؛
“یُرِیدُونَ أَنْ یُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَیَأْبَى اللَّهُ إِلَّآ أَنْ یُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ“(توبه32)
با حذف نام شهید نمی‌توانید ما را از راه شان دور کنید ،نور خداوند هرگز خاموش نمی‌شود.)