اَللّٰهُمَّ اِنّی اَسْتَوهِبُڪَ یا اِلهٰی ما لا یَنْقُصُڪَ بَذلُهُ، وَ اَستَحْمِلُڪَ، ما لا یَبهَظُڪَ حَملُه؛ اَسـتَوهِبُـڪَـ یا اِلهٰی نَفسِـےِ الَّتی لَم تَخْلُقها لِتَمتَنِـعَ بِـها مِن سوءٍ، اَو لِتَطَرَّقَ بِها اِلیٰ نَفْعٍ، وَلـٰڪِن اَنشَأتَها اِثباتًا لِقُـدرَتِڪَ عَلیٰ مِثلِها، وَاحتِجاجًا بِها عَلیٰ شَڪْلِها. وَ اَستَحمِلُڪَ مِن ذُنوبی ما قَد بَهَظَنی حَملُه، وَاَستَعینُ بِڪَ عَلیٖ ما قَد فَدَحَنی ثِقلُه… .
ای خدای من! .
از تو بخشیدن چیزی را می خواهم که بخشیدن آن،چیزی از تو نمی کاهد،و باری را از دوشم می خواهم برداری،که برداشتن آن بر تو دشوار و گران نیست. ای خدای من! .
از تو می خواهم که وجودم را به من ببخشی؛وجودی که آن را خلق نکردی،تا به وسیله آن خودت را از شرّی باز داری،یا به سبب آن به سودی راه یابی؛بلکه آن را آفریدی تا قدرتت را بر آفرینش نظیر آن به اثبات رسانی،و برهان و حجتی بر ایجاد شکل آن در آخرت قرار دهی،واز تو درخواست می کنم بار گناهانی که حمل آن مرا گران بار ساخته از دوشم برداری و از تو نسبت به آنچه سنگینی اش مرا به زانو درآورده،یاری می طلبم…¹ . ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
¹.(دعای امام سجاد “علیه السلام"در طلب عفو و رحمت،صحیفه سجادیّه،ص136)
#شعری که #حضرت_امام_سید_علی_خامنه_ای خطاب به #صحیفه_سجادیه خواندند؛? #ای_تکیه_گاه_و_پناه_زیبا_ترین_لحظه_های_پرعصمت_و_پر_شکوه_تنهایی_و_خلوت_من_ای_شط_شیرین_پرشوکت_من
