“به نام خدای عاشقان”

چقدر سخت است حال عاشقی را که نمی‌داند محبوبش نیز هوای او را دارد یا نه؟!

این جمله از شهید سید مجتبی علمدار بسیار با دل یک عاشق بازی می کند!
آن زمان که دلت هوای محبوب را می کند و نمی‌دانی این هوایی شدن از جانب کیست؛ دل محبوب یا دل تو ..

 اصلا نمی دانی او محبوب است یا تو محبوب او..
این دل مشغولی‌ها تو را بیشتر بی قرار او می‌کند..
به دنبال رد نگاهش می‌گردی
به جای سرگرمی‌های نادرست سرت گرم حضور و وجود او می‌شود..
هر کدام از ما کسی را در دل خویش محبوب خود قرار داده‌ایم ؛
عده‌ای از ما خدا و اهل بیت و شهدا و دوست دارانشان را..
 و عده‌ای از ما دنیا و دوست داران آن را..

این که جزء کدام دسته ایم فهمیدنش مشکل نیست!
کافی‌ست، به قلب خود رجوع کنیم و در عمل به دنبالش بگردیم!
هر کدام را که محبوب گرفته باشیم با اسمش، یادش و..قلب می‌تپد، بی قرار میشود ،اشک میریزد و از فراق میسوزد!
و در عمل رنگ و بوی محبوب می‌دهد!
خاصیت عاشق شدن و ویژگی عاشق این است؛ هرآنچه و هرکاری که او را در مسیر محبوبش قرار دهد،می‌خواهد و تا به آن نرسد آرام نمی‌شود .. و به دنبال آن چیزی‌ست که او را به محبوبش شبیه تر و نزدیک تر میکند!

“عشقِ مقدس همچون نردبان، پل و مسیر ورودى به عالم عشق حقیقى است. عشق به امام، ریشه در عشق حقیقى دارد؛ زیرا عشق ما بر معشوق راستین، متمرکز است و به هر آنچه که از او است و بوى او را مى دهد و آیت او است، عشق مى ورزیم…
عشق به خدا و ائمه و اولیائش است که دل را دل می کند. اگر عشق نباشد، دل نیست، آب و گل است…
عشق را اکسیر نامیده اند. کیمیاگران معتقد بودند که در عالم، ماده ای وجود دارد به نام اکسیر یا کیمیا که می تواند ماده ای را به ماده دیگر تبدیل کند. عشق مطلقاً اکسیر است و خاصیت کیمیا دارد…”
(https://www.porseman.com/)

پس باید مراقب باشیم به چه چیز و چه کس عشق می‌ورزیم و او را محبوب خود قرار می‌دهیم!

?مهدیار


+با احترام،شما را دعوت میکنم به خواندن این مطلب:
^{تا حالا هوایی شده‌ای؟؟}