“دنبال معروف شدن نباش”

عَنْ حَفْصٍ عَنِ اَلصَّادِقِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنْ قَدَرْتُمْ أَنْ لاَ تُعْرَفُوا فَافْعَلُوا ؛
اگر می‌توانید کاری کنید که به انسان سرشناسی در جامعه تبدیل نشوید، این کار را بکنید.
این عکس آن چیزی است که در عرف اهل دنیا معمول است!
تلاش خودتان را بکنید.همه‌ی ظرفیت وجودی خودتان را به کار ببندید، لکن اگر می‌توانید کاری کنید که معروف نشوید، سرشناس نشوید ؛ بهتر است.
اگر انسان”مُشارٌ بِالبَنان” نشد، کار او خالص‌تر است ؛ به طور روال عادی و طبیعی.
عمل او از “ شوب به ریا، سمعه، جلب توجه مردم و دخالت داعی غیر الهی” مصون‌تر است.
وَ مَا عَلَیْکَ إِنْ لَمْ یُثْنِ عَلَیْکَ اَلنَّاسُ؛ چه ضرری می‌کنی اگر مردم زبان به مدح و ثنای تو نگشایند، مردم ندانند شما چقدر فاضلید؛ چقدر فعالید.
وَ مَا عَلَیْکَ أَنْ تَکُونَ مَذْمُوماً عِنْدَ اَلنَّاسِ إِذَا کُنْتَ عِنْدَ اَللَّهِ مَحْمُوداً؛ حتی بالاتر از این، چه ضرری می‌کنی اگر چنانچه در نزد مردم مذموم باشی، وقتی پیش خدای متعال محمودی و خدای متعال قدر تو را می‌داند.
لحظه‌هایی از عمر را که صرف می‌کنی، هیچ کس هم نمی‌فهمد، این را خدا محاسبه می‌کند، حفظ میکند، می‌داند. وقتی این جور است، حالا مردم بدانند، ندانند؛ چه ضرری می‌کنی!؟

_{(بخشی از شرح حدیث امام صادق علیه السلام به بیان امام خامنه‌ای)}