#شهید #آرزوی_شهادت
غروب بود و آسمان زیبا؛ محمدرضا هم غرق تماشای آن. پیشش رفتم و گفتم:« قدرت خدا رو می‌بینی.».
متوجه‌ حرفم نشد. پرسید:« چی؟».
وقتی چشمانش را به چشمانم دوخت، غم بزرگی در آن موج می‌زد. گفتم:« محمدرضا! اتفاقی افتاده؟».
گفت:« نمی‌دونم کی آسمون دلم مثل این آسمون صاف می‌شه که لایق شهادت بشم.».
شهید محمد رضا ابراهیمی
منبع فرهنگنامه شهدای سمنان، ج1، ص55