این قلم چه دارد که خدا به آن قسم می‌خورد


” نٓ وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ “

چه دارد که من نمی‌فهمم..
چه دارد که نجواهای دلم را فقط او می‌تواند به زبان بیاورد!

چه سری در این قلم و نوشتن پنهان است که در خوشی و ناخوشی می‌خواهد به زبان بیاید!
اصلاً خودش پنهان است تا فاش نشود کسی از آنچه که نوشته،چیزی نمی‌فهمد؛
تا چه رسد به حقیقتش!

قلم با من سخن بگو !
خداوند در تو چه دید که بر تو قسم خورد؟
راز این قسم چیست؟

من چطور به مقامی برسم که خداوند برای حقیقت پنهانم مرا قسم بدهد؟
چطور فدای او شوم و تکه تکه و تقسیم شوم؟
قلم می‌خواهم قلم شوم تا آنچه در نهان دارم روشن شود..

قلم!
قسم به
قسم خوردن خدا بر تو
برایم راز این قسم ها و قلم ها را بگو..
می‌خواهم برای او قلم شوم..

—————

در تفسیر مجمع البیان (ص211_210، ج25)آمده است:
《نون دوات است، و بعضی گفته‌اند نون لوحی از نور است، و این از پیامبر (ص) روایت شده از حضرت ابی جعفر امام محمد باقر (ع) روایت شده که: آن نهری در بهشت بود خدا به او فرمود مداد شو ، پس منجمد و سخت شد و آن سفیدتر از شیر و شیرین‌تر از عسل بوده است، سپس به قلم فرمود بنویس، پس قلم نوشت آنچه بود و آنچه خواهد بود تا روز قیامت.

و اَلْقَلَمِ آنست که با او نوشته می‌شود، خداوند به او قسم یاد کرده برای منافع خلق خدا در او ؛ زیرا آن یکی از دو زبان انسانی است که آنچه در قلب و دل است از او ظاهر می‌شود و تبلیغ می‌کند و به سبب قلم احکام دین حفظ شده و بوسیله آن امور عالمیان مستقیم می‌شود و البتّه گفته‌اند که بیان دو بیان است بیان زبان و بیان قلم، بیان زبان را چند سالی تدریس می‌شود،
و بیان قلم‌ها را مادامی که روزگار باقی‌ست جاودان‌ست .》

براستی؛برای جاودانه شدن یک قلم کافی‌ست؟

روز قلم بر اهل قلم مبارک?